Πίτσα, Μπάλα και Καράτε

«Αν πάρω την ΚΑΕ υπόσχομαι να φέρω τον Γιασικεβίτσιους». Καλοκαίρι 2004, διαβάζω την παραπάνω δήλωση στις εφημερίδες και εύλογα μου προκαλεί το ενδιαφέρον. Ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ ανήκει στον Ερασιτέχνη, έχει τερματίσει όγδοος και μια τέτοια δήλωση μοιάζει το λιγότερο ουτοπική. Το όνομα του φιλόδοξου ανδρός; Ευάγγελος Μαρινάκης. Τελικά ο Ολυμπιακός κατέληξε στους Αγγελόπουλους και ο Μαρινάκης έμεινε να δηλώνει απογοητευμένος και προδομένος από τον Κόκκαλη.

Αργότερα θυμάμαι τον Μαρινάκη να αναλαμβάνει το βόλεϊ, για δεύτερη φορά μάλιστα, μετά από ένα σύντομο πέρασμα ενός χρόνου το 2000. Το 2006 παίρνει λοιπόν το τμήμα, κάνει τρομερές μεταγραφές ( Μιλίνκοβιτς, Μπερνάρντι κ.α. για τους ειδήμονες ), ανακαινίζει το γήπεδο, μένει όμως χωρίς κούπα και φεύγει στο τέλος της χρονιάς αηδιασμένος από τον παρασκηνιακό πόλεμο που δέχεται ( κάτι μου θυμίζει αυτό) Παρά τη φυγή του βέβαια, πλήρωνε μέχρι και σήμερα κάποια συμβόλαια παικτών ( Μίλκοβιτς, Χοφ )

Φτάνουμε λοιπόν στα φετινά. Μετά την περσινή του αποτυχημένη προσπάθεια να πάρει την ΠΑΕ, φέτος εκμεταλλευόμενος τα οικονομικά προβλήματα και την κάκιστη χρονιά του Ολυμπιακού, κάνει ρελάνς και από χθες είναι το αφεντικό της ΠΑΕ, μετά από 17 χρόνια ιδιοκτησίας Κόκκαλη.

Στα θετικά του Μαρινάκη ότι δεν είναι ουρανοκατέβατος. Όσοι ασχολούνται τον ξέρουν εδώ και χρόνια και γνωρίζουν την αγάπη του για το σύλλογο. Δείχνει επίσης διατεθειμένος να ρίξει χρήμα αλλά και να στρώσει την ομάδα σε όλα τα επίπεδα μετά από μια χρονιά που όλοι θέλουν να ξεχαστεί γρήγορα.

Δεν είναι όλα ρόδινα όμως. Αρχικά, κλείνει ένα τεράστιο κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό. 17 χρόνια δεν είναι και λίγα, ειδικά όταν μιλάμε για τον πιο πετυχημένο πρόεδρο της ιστορίας του Ολυμπιακού. Σε όλους θα λείψει ο Κόκκαλης καθώς όσο κι αν τον κράζανε εσχάτως, δύσκολα έβρισκες γαύρο που τον αντιπαθούσε. Επίσης αυτή η διάθεση νεοπλουτισμού που βλέπω με προβληματίζει. Ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται ντε και καλά μεταγραφικές βόμβες. Δεν του έλειψαν οι παικταράδες όλα αυτά τα χρόνια ούτε οι τίτλοι. Να μπει μια οργάνωση χρειάζεται και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Διάφορες σκέψεις που διαβάζουμε να φύγει ο Λίνεν είναι το λιγότερο γραφικές. Στο σημείο αυτό φυσικά υπάρχει ευθύνη Κόκκαλη, που κλείνει παίκτες ( μα Επστάιν ;;) και προπονητή λίγες μέρες πριν πουλήσει την ΠΑΕ.

Το μέλλον θα δείξει αν η αλλαγή αυτή θα είναι καλή για τον Ολυμπιακό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μια αλλαγή φαινόταν επιβεβλημένη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Θετικό επίσης το γεγονός πως δεν πήγανε σε λύση πολυμετοχικότητας. Δεν τραβάνε αυτά, ειδικά στον Ολυμπιακό. Τέλος, επειδή αυτή η ιστορία με το Καραϊσκάκη καταντάει κουραστική, θεωρώ πως το ιδανικό θα είναι το γήπεδο να ανήκει στον Ερασιτέχνη και όχι στον εκάστοτε μεγαλομέτοχο. Έτσι και δεν θα γίνεται αντικείμενο παζαριών και θα έχει σημαντικά έσοδα ο Ερασιτέχνης για να λύσει τα πολλά οικονομικά του προβλήματα.